Kontakt

W razie pytań, wątpliwości i uwag prosimy pisać na adres: biblioteka1aktora@gmail.com.

Zapraszamy również do kontaktu poprzez fanpage Biblioteki Sopockiej i Sopoteki na Facebooku.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"Ja jestem Żyd z Wesela"

Obraz
31 lipca o 17:00 w Sopotece odbył się monodram Zbigniewa Walerysia „Ja jestem Żyd z Wesela” na podstawie opowiadania Romana Brandstaettera. Wydarzenie odbyło się w ramach projektu „Biblioteka Jednego Aktora” finansowanego ze środków MKiDN. (…)”Choć powszechnie znamy Wesele Wyspiańskiego, to zupełnie nic nie wiemy o kulisach owego historycznego wydarzenia towarzyskiego w Bronowicach. Na ambitny plan odsłonięcia kulis i odbrązowienia mitu zdecydował się Zbigniew Waleryś (…) Zrealizował swój monodram popisowo – z zapałem, brawurą i kunsztem, które powinny uosabiać żywą i rzetelną sztukę aktorską. Przez kilkadziesiąt minut jesteśmy oto świadkami niezwykłej spowiedzi, a zarazem oskarżenia. Hersz Singer  – karczmarz bronowicki wylewa przed aplikantem adwokackim swoje żale, opisuje tragiczny los, który stał się jego udziałem za sprawą „tego małego, bladego, rudego Wyspiańskiego”. Artysta za sprawą swego utworu zmienił, może mało atrakcyjne, ale godne i autentyczne życie spokojnego Żyda.
Czytaj więcej

"Słodka" - rozmowa pospektaklowa

Obraz
Zapraszamy od obejrzenia rozmowy pospektaklowej dotyczącej monodramu „Słodka” z reżyserką Małgorzatą Paszkier-Wojcieszonek i aktorką Martą Pohrebny poprowadzoną przez krytyka teatru dr. Andrzeja Bucka. W tym celu wystarczy kliknąć w ten link .
Czytaj więcej

"Słodka"

Obraz
25 września o 17:00 w Sopotece odbył się czwarty już w ramach projektu spektakl. Tym razem w Bibliotece Jednego Aktora wystąpiła aktorka Teatru PiiiP działającego przy Zielonogórskim Ośrodku Kultury Marta Pohrebny. Monodram „Słodka” w reżyserii Małgorzaty Paszkier-Wojecieszonek, który powstał na podstawie ukraińskiej powieści „Słodka Darusia” autorstwa Marii Matios, opowiada historię niemowy. Dziewczyna mieszka we wsi na ukraińskiej Huculszczyźnie. Mieszkańcy wsi uznają Darusię – niemowę za głupią i „słodką” osobę. Widzowie, obserwując jednak jej gesty, słuchając opowieści (akcja rozgrywa się w trzech płaszczyznach czasowych) są świadkami przeżywania traumy bohaterki spowodowanej wkroczeniem do wsi wojsk Armii Czerwonej. Tytułowa Słodka stoi bosymi stopami na ziemi rozsypanej w bibliotece. Ziemia to metonimia huculskiej wsi, jedyny rekwizyt wykorzystany na scenie. Darusia sięga po ziemię, ściska ją w dłoniach, obsypuje się piaskiem i zanurza w niej, bo przynosi jej chwilowe ukojen
Czytaj więcej